stories

Beautiful αλλά mess

Δεν είχα δουλειά, δεν είχα λεφτά, ημουν στο τελευταίο έτος και δεν είχα περάσει όλα τα μαθήματα, δεν είχα ιδιαίτερα καλή διάθεση. Περνούσα εκείνη την περίεργη φάση που δεν είσαι σίγουρος για τίποτα. Μετά από 4 χρόνια στο Πανεπιστήμιο, δεν ήμουν καθόλου σίγουρη τι θέλω να κάνω στη ζωή μου.

Κοιτούσα αγγελίες για οποιαδήποτε δουλειά περιμένοντας την Π. να πιούμε καφέ για να της πω τον πόνο μου. Μόλις ήρθε, πριν μιλήσω μου είπε ότι μια φιλική της οικογένεια ψάχνει κοπέλα να κρατάει ένα παιδάκι 3 ώρες τη μέρα, απόγευμα. Κοντά στο σπίτι μου. Πήραμε τηλέφωνο, μίλησα με την κυρία και προγραμματίσαμε να πάω την επόμενη ημέρα από εκεί.

Η συνάντηση ήταν πολύ θετική από την πρώτη στιγμή και η συμπάθεια άμεση και από τις δύο πλευρές. Η Ζωή, έτσι την λένε, έχει ένα αγοράκι 3μιση χρονών και θα έπρεπε να τον κρατάω μετά το σχολείο για 3 ώρες, να παίζουμε και να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες ώσπου να επιστρέψει εκείνη η ο άντρας της. Πριν φύγω χτύπησε το τηλέφωνο της. Εκνευρισμένη απάντησε, πηγαίνοντας λίγο πιο πέρα. Είπε κάτι σαν “σου είχα πει ότι θέλω να τη δεις κι εσύ, ποτέ δε με προσέχεις κλπ”. Έκανα την αδιάφορη και έφυγα.

Με πήρε την επόμενη μέρα και ξεκίνησα κανονικά. Την πρώτη εβδομάδα θα πήγαινα ενώ ήταν κι εκείνη εκεί, για να με μάθει το παιδί. Τελειώνοντας τη δεύτερη μέρα, στάθηκα λίγο στην είσοδο του σπιτιού για να μιλήσω στο τηλέφωνο. Κι εκείνη την ώρα τον είδα να έρχεται προς το μέρος μου. Και κατάλαβα αυτό που διάβαζα στα βιβλία, αυτό το συναίσθημα που σταματάνε τα πάντα . Μου έφυγε το τηλέφωνο από τα χέρια και έσκυψε να με βοηθήσει.

– Ευχαριστώ, ψέλισα.

Μου χαμογέλασε και μπήκε μέσα στο σπίτι. Κι εγώ έμεινα εκεί, στήλη άλατος. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα κατάφερα να σηκώσω το ένα μου πόδι για να ξεκινήσω να περπαταω. Ρε τι σοκ ήταν αυτό, πως μου ήρθε έτσι; τι κούκλος, τι γλυκός, τι ευγενής, τι άντρας ήταν αυτός. Δεν πρόλαβα να το σκεφτώ και ξαφνικά ακούω πίσω μου κάποιον να τρέχει.

-Ξέχασες τα κλειδιά. Μου είπε η Ζωή καλύτερα να τα κρατήσεις.

-Α, είσαι ο άντρας της Ζωής, είπα με δυσκολία.

-Ναι, συγνώμη, δεν κατάλαβα νωρίτερα ότι εσύ προσέχεις το μικρό. Με συγχωρείς που δεν πρόλαβα τις προάλλες να έρθω να σε γνωρίσω. Αλλά έχω εμπιστοσύνη στο ένστικτο της γυναίκας μου, αν λέει ότι είσαι καλή, σίγουρα θα είσαι. Λοιπόν φεύγω, θα τα πούμε.

Όπως φαντάζεστε η ιστορία δεν τελειώνει εδώ, αλλά δε συνεχίζεται όπως θα νομίζατε. Τον ερωτευτηκα τρελλά αλλά ευτυχώς τον έβλεπα σπάνια. Έμεινα όλη τη χρονιά να φυλάω το μικρό του και να ελπίζω ότι θα τον δω και μετά αποφάσισα ότι πρέπει να προχωρήσω τη ζωή μου μάλλον . Και ακριβώς τη μέρα που το είπα , το βράδυ τον πέτυχα με ένα φίλο του σε ένα μπαρ.

Και φορούσα αυτό το t-shirt 

Δε θα σας πω άλλα ….. γιατί είναι beautiful αλλά είναι σίγουρα Mess